عاشقانه ی یازدهم ...

در هفتمین روز از هفتمین ماه سال،... شانزده ماهگیت مبارک دلبرکم...

پاره ی تنم هر روز که میگذرد عشق ما هم بزرگتر میشود. آنقدر مدهوشیم از داشتنت و از لحظات زیبایی که با حضور تو برایمان رقم میخورد که اگر تا پایان عمر هم خدایمان را شکر کنیم شکر ذره ای از الطاف و نعمتهایش نیست.

تو به سرعت بزرگ میشوی و ما دلمان تنگ روزهایی که میگذرد و مشتاق روزهایی که خواهد آمد انشاءالله.  رفتارهایت کمی بزرگانه تر شده. گهگاه دو واژه را کنار هم میگذاری. چند روز پیش داخل ماشین که میخواستی ماه را به من نشان دهی و گفتی " مامان ماه"... و من شیدایت شدم که ماهِ من توئییییییییییییی...........!

بسیار حواست جمع است و خیلی دقیق همه ی حرفها و رفتارهایمان را زیر نظر داری و کوچکترین حرف و قولمان را پیگیری میکنی! ماشاءالله به تو که این زیرکی و باهوش بودنت کار را برای ما حساس تر و شیرین تر میکند و البته مسئولیتمان را خیلی سنگین تر! امیدوارم خدا کمکمان کند تا در راه تربیت تو موفق باشیم و این لوح پاک را که ارزشمندترین هدیه ی پروردگار است در مسیر ترسیم زیباترین نقش و نگار آفرینش نگاهبانی کنیم و یار و یاورت باشیم. انشاءالله.